بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
اَلسَّلامُ عَلَیکمْ یا اَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّة
یا زهرا سلام الله علیها

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

وأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا
(سوره زمر، آیه 69)

السَّلَامُ عَلَیْکَ أیّها الْحُجَّةُ الْخَلَفُ الصَّالِحُ الْقَائِمُ الْمُنْتَظَرُ الْمَهْدِیُّ الْمُرْجَى
الَّذِی بِبَقَائِهِ بَقِیَتِ الدُّنْیَا و بِیُمْنِهِ رُزِقَ‏ الْوَرَى

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ عَجَّلَ اللهُ لَکَ ما وَعَدَکَ مِنَ النَّصْرِ وَظُهُورِ الاَْمْرِ

أروع التهانی تقدیم لساحتکم یا أهل بیت النبوة و معدن الرسالة، یا آل بیت الرسول (صلوات الله علیهم اجمعین) بمناسبة إشراق الأرض بنور ربّها، ظهور کلمة الله الباقیة، البقیّة مِن النّور القَویم و النبأ العظیم، الموعود المنتظر، مولانا و صاحبنا بقیة‌الله الأعظم، حجة إبن الحسن القائم المهدی (أرواحنا و أرواح العالمین لتراب مقدمه الفداء)
«بنَفْسی اَنْتَ مِنْ نازِحٍ ما نَزَحَ عَنَّا»
س57-خادم الحُجه

نام و القاب امام عصر(عجل الله تعالی فرجه)

#السید

فنادَتْهُ الْمَلائِکَةُ وَ هُوَ قائِمٌ یُصَلِّی فِی الْمِحْرابِ أَنَّ اللهَ یُبَشِّرُکَ بِیَحْیى مُصَدِّقاً بِکَلِمَةٍ مِنَ اللهِ وَ سَیِّداً وَ حَصُوراً وَ نَبِیّاً مِنَ الصّالِحینَ
(سوره ال عمران آیه 39)

«سید» از اسماء‌الله الحسنی است که در وجود مبارک أئمه اطهار (علیهم السلام) و حضرت مولانا بقیة الله الاعظم (أرواحنا فداه) به ظهور أکمل رسیده است: اَللَّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا رَبَّنا یا اِلهَنا، یا سَیِّدَنا یا مَوْلینا.. (1).

وجود مبارک آن حضرت ، مصدر سیادت و رئیس مُطاع (اطاعت شده ی) مؤمنین می باشند؛ چنانکه امام حسن عسکری (علیه السلام) حقیقت معنای «سید» در آیات حضرت قرآن را به همین معنا تفسیر نمودند: سیِّداً؛ یَعْنِی رَئِیساً فِی طَاعَهًْ اللَّهِ عَلَی أَهْلِ طَاعَتِهِ (2).


سادات زمین، ذراری حضرت کوثر، فاطمة زهراء (علیها السلام) اند که به میزان اطاعت از اوامر مولایشان حضرت بقیة الله الاعظم (ارواحنا فداه) از «جوهره سیادت» بهره برده و «سید و سرور» بر قوم خویش می شوند. لذا «عباد صالحون» که در آیات حضرت قرآن به «وارثان زمین» نام برده شده اند (3) و منظور اصحاب القائم (علیه السلام) می باشند، همان ذراری حضرت مادر، فاطمة الزهراء (علیها السلام) اند که با اطاعت تام از اوامر مولایشان به رتبه و شأن سیادت و برتری بر خلق نائل آمده اند :

??«عِبادِیَ الصَّالِحُون»: هُمْ أَصْحَابُ الْمَهْدِیِّ فِی آخِرِ الزَّمَانِ (4)؛
??هم آلُ مُحَمَّدٍ (صلوات الله علیه) وَ مَنْ تَابَعَهُمُ عَلَى مِنْهَاجِهِمْ (5).


امام حسن عسکری (علیه السلام)،‌ فرزندشان حضرت بقیة الله الاعظم (أرواحنا فداه) را با لقب مبارک «سید» خطاب نموده و فرمودند: یا سَیدَ أَهْلِ بَیتِهِ (6) : ای بزرگ و سرور اهل بیت و خاندان خویش.

در عبارات ادعیه و زیارات مأثوره نیز به لقب مبارک «سید» در خصوص آن حضرت تصریح شده است:

السَّلامُ عَلَی مَوْلانا وَ سَیدِنا الامامِ الْقائِمِ بِاَمْرِاللَّهِ صاحِبِ الزَّمانِ (7)
سلامُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ ..عَلی مَوْلای صاحِبِ الزَّمانِ... وَالسَیدِ الهُمام (8)
یا سَیدَنا وَمَوْلانا، إِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ إِلَی اللَّهِ.. (9)
پی نوشتها
منابع
(1). فرازی از دعای جوشن کبیر
(2).التفسیر المنسوب إلى الإمام الحسن العسکری علیه السلام ؛ ص 660 [سیِّداً؛ یعنی در اطاعت خداوند، پیشوا و رئیس بر کسانی است که از او اطاعت می‌کنند]
(3). وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُون‏ (سوره انبیاء آیه 105)
(4).تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة ؛ ص327 [عباد صالحون، اصحاب القائم (علیه السلام) هستند در آخرالزمان]
(5).تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة ص326 [عباد صالحون، آل محمد (صلوات الله علیه) هستند و کسانی که از آنان تبعیت داشته باشند]
(6). بحارالانوار، ج 52، 16
(7). بحارالانوار، ج 99، ص 201
(8). زیارت سرداب حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) [السَیدِ الهُمام: سَرور و پادشاه بلند همت و بزرگوار]
(9).فرازی از دعای توسل

س57-خادم الحُجه

#بقیة_الله

فقال الإمام جعفر بن محمد الصادق (علیه السلام) :

... ستقع (الغیبة) بالسادس من ولدی ، وهو الثانی عشر من الائمة الهداة بعد رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) أولهم أمیرالمؤمنین علی بن أبی طالب و آخرهم القائم بالحق ?بقیة الله فی الارض وصاحب الزمان.. فیملا الارض قسطا وعدلا کما ملئت ظلما وجورا.

غیبت برای ششمین فرزند من که دوازدهمین امام بعد از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) است، اتفاق می افتد، امامانی که اولین ایشان امیرالمومنین علی بن ابیطالب (علیه السلام) است و آخرین شان قائم به حق، باقی مانده خداوند بر زمین و صاحب زمان که.. زمین را از عدل و قسط پُر می سازد.
بحار الأنوار، ج42،ص79

#بقیه_الله_خیر_لکم_ان_کنتم_مومنین
#اسامی_القاب_مبارک_حضرت_ولی_عصر_عجل_الله_تعالی_فرجه_الشریف
#مجاهد

و الَّذینَ جاهَدُوا فینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنین‏
{و آنان که در راه ما مجاهدت نمایند، به راه های خویش هدایتشان می نماییم و خدا با نیکوکاران است}
(سوره عنکبوت ، آیه 69)

یا أَیُّهَا النَّبِیُّ جَاهِدِ الْکُفَّارَ وَالْمُنَافِقِینَ وَاغْلُظْ عَلَیْهِمْ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ
{ای پیامبر، با کافران و منافقان جهاد کن و با غلظت و شدت با آنان رفتار نما و جایگاهشان جهنم است و بد سرانجامی است}
(سوره توبه،آیه 73)

از القاب مبارک حضرت مولانا بقیة الله الاعظم (أرواحنا فداه) «مجاهد» است. از آنجا که وجود مقدسشان با اعداء الله و طغاة و بغاة مبارزه و پیکار و جهاد می نمایند، به این نام، ملقب می باشند.


مطابق آیات حضرت قرآن، مجاهدان فی سبیل الله، در مطلق معنا، وجود مقدس أئمة اطهار (علیهم الصلاة والسلام) می باشند؛ چنانکه امام باقر (علیه السلام) ذیل شریفه 69 سوره مبارکه عنکبوت فرمودند: «نَزَلَتْ فِینَا أَهْلَ الْبَیْت‏» این آیه در خصوص ما اهل بیت (علیهم السلام) نازل شده است» (1)

همچنین کریمة 73 سوره مبارکه توبه، بر شأن «مجاهد بودن» وجود مقدس پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام) تأکید می نماید: فَجَاهَدَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ) الْکُفَّارَ وَ جَاهَدَ عَلِیٌّ (عَلَیْهِ السَّلَامُ) الْمُنَافِقِینَ (2).

در فرازی از زیارت مخصوصه ی حضرت مولانا بقیة الله الاعظم (أرواحنا فداه) بر لقب «مجاهد» از القاب مبارک حضرتشان، تصریح شده است:

اللَّـهُمَّ ادْفَعْ عَنْ وَلِیِّکَ وَخَلیفَتِکَ.. وَشاهِدِکَ عَلی عِبادِکَ، الْجَحْجاحِ الْمُجاهِدِ.. (3) خدایا، دفع نما از ولّی و خلیفه ات.. و شاهد و گواه بر بندگانت، آن سرور بزرگوار و آن مجاهد..

لذا در ادعیه مأثوره، توصیه شده است تا مؤمنان، توفیق همراهی با آن حضرت در أمر جهاد با اعداء الله را از خداوند متعال درخواست نمایند :

.. فَابْعَثْنی عِنْدَ خُرُوجِهِ ظـاهِراً مِنْ حُفْرَتی، مُؤْتَزِراً کَفَنی حَتّی اُجاهِدَ بَیْنَ یَدَیْهِ فی الصَّفِّ الَّذی اَثْنَیْتَ عَلی اَهْلِهِ فی کِتابِکَ.. (4) خدایا، پس مرا به هنگام ظهورش برانگیز، تا از گورم سر برآورم، درحالی‏که‏ کفن پوشیده ‏ام، در پیش رویش به جهاد برخیزم، در صفی که در قرآنت، بر اهل آن ستایش نمودی
منابع
(1). تفسیر فرات الکوفی ؛ص320 ؛ تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة ؛ ص424
(2). بحارالانوار ج29 ص426 [امام صادق (علیه السلام) ذیل این کریمه فرمودند : پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) با کفار جهاد نمود و أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام) با منافقان جهاد کرد]
(3). مفاتیح الجنان؛ دعا برای حضرت صاحب العصر و الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در روز جمعه
(4).مفاتیح الجنان؛ اعمال سرداب غیبت

#بقیه_الله_خیر_لکم_ان_کنتم_مومنین
#اسامی_القاب_مبارک_حضرت_ولی_عصر_عجل_الله_تعالی_فرجه_الشریف
#سر_الله

و ما یَنْطِقُ عَنِ الْهَوى‏* إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحى‏
(سوره نجم، آیات 3 و 4)

عالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلى‏ غَیْبِهِ أَحَداً* إِلَّا مَنِ ارْتَضى‏ مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ یَسْلُکُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَداً
(سوره جن،‌آیات 26 و 27)

یکی از القاب مبارک مولانا حضرت بقیة‌الله الاعظم (ارواحنا فداه) «سرّالله» (راز و سرّ ذات اقدس اله) است.

سرّ مخالف إعلان است و به آنچه که در خفاء و بطن باشد ،‌ اطلاق می شود؛ أمری که کسی نتواند از حقیقت آن باخبر شود.

وجود مقدس حضرت مولانا بقیة الله الاعظم (ارواحنا فداه)،‌ هم مَوضِع (محل استقرار) سرّ الله می باشد و هم أمین (حافظ و نگهبان) سرّ الله.

چنانکه آیات 3و 4 سوره مبارکه نجم، به موضع سرّ الله بودن وجود مقدس حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و اله و سلم) و ائمه پس از ایشان اشاره می نماید. حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) فرمودند که همانا رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم)، در لحظات آخر عمر شریفشان، امیرالمومنین علی (علیه السلام) را خوانده و به آن حضرت فرمود:

یا علی ادن منی حتى أسرّ إلیک ما أسرّالله إلی ، وأئتمنک على ما ائتمنی الله علیه ، ففعل ذلک رسول الله بعلی ، وفعله علی بالحسن ، وفعله حسن بالحسین... (صلوات الله علیهم اجمعین)

نزدیک بیا تا آن سرّی را که خداوند عزوجل نزد من به امانت نهاده، به تو بسپارم؛ سپس ائمه (علیهم السلام) یکی پس از دیگری همین کار را انجام دادند.

بحار الأنوار ؛ ج2 ؛ ص174؛ باب أنهم امناء الله على أسراره


منظور از سرّ الله، در یک بطن، أمر ولایت ولی الله الاعظم (علیه السلام) است ؛ چنانکه فرمودند:

إنَّ أَمْرَنَا سِرٌّ مُسْتَتِرٌ وَ سِرٌّ لَا یُفِیدُهُ إِلَّا سِرٌّ وَ سِرٌّ عَلَى سِرٍّ وَ سِرٌّ مُقَنَّعٌ بِسِرٍّ

همانا امر ما آل الله (علیهم السلام)، سرّی است پوشیده شده ؛ و سرّی است که جز با سرّی دیگر آشکار نمی گردد و سرّی است نهان در سرّ دیگر و مُهر زده شده با سرّ دیگر.

بحار الأنوار ؛ ج2 ؛ ص71
بصائر الدرجات،‌ج1 ص28

لذا أمر ولایت ولی الله الاعظم (علیه السلام)، سرّ و راز ذات اقدس اله است که در عین ظاهر و آشکار بودن بر خلق، به تمامی وجوه و مراتب شناخته و درک نمی گردد و تنها مؤمنین ممتحن، بنا به ظرفیت خویش، می توانند مراتبی از این سرّ را حمل می نماید:

إنَّ أَمْرَنَا هُوَ .. الظّاهِرُ.. وَ هُوَ السِّرُّ وَ سِرُّ السِّرِّ
إنَّ أَمْرَنَا صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ لَا یَحْتَمِلُهُ إِلَّا ...عَبْدٌ مُؤْمِنٌ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِیمَانِ

بصائر الدرجات،‌ج1 ص29
مستدرک الوسائل، ج12 ص296

از أمر غیبت و ظهور حضرت مولانا بقیة‌الله الاعظم (ارواحنا فداه) نیز به سرّ و راز الهی تعبیر شده است. صاحب تفسیر القمی ذیل تفسیر ذیل آیات 26 و 27 سوره مبارکه جن می نویسد:

??و قَوْلُهُ‏ «عالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلى‏ غَیْبِهِ أَحَداً ...» قَالَ : یخبر الله رسوله.. بما یکون بعده من أخبار القائم (علیه السلام) و الرجعة و القیامة

??خداوند عزوجل، پیامبرش را از غیب یعنی أخبار حضرت قائم (علیه السلام) و رجعت و قیامت باخبر نمود.

تفسیر القمی ؛ ج2 ؛ ص391
البرهان فی تفسیر القرآن ؛ ج5 ؛ ص513

حضرت جعفر بن محمد الصادق (علیه السلام) نیز فرمودند:

إنَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ غَیْبَة.. إِنَّ هَذَا الْأَمْرَ أَمْرٌ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ تَعَالَى وَ سِرٌّ مِنْ سِرِّ اللَّهِ وَ غَیْبٌ‏ مِنْ‏ غَیْبِ‏ اللَّهِ‏

همانا برای صاحب این امر غیبتی است.. که آن امرى از امور خدا و رازى از رازهای خداوند عزوجل و غیبى از غیب هاى خداست

کمال الدین و تمام النعمة ؛ ج‏2ص482
علل الشرائع، ج‏1، ص245


در بطنی دیگر، وجود مقدس حضرت مولانا بقیة الله الاعظم (ارواحنا فداه) خود سرّ و راز ذات اقدس اله می باشند؛ همانطور که أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرمودند:

نحن‏ سرّ اللّه‏ الذی‏ لا یخفى: ما سرّ الهی هستیم که مخفی شدنی نیستیم.

مشارق أنوار الیقین ص256

عبارت «وَ السِّرِّ المُستَودَعِ فیها» در صلوات خاصه حضرت مولاتنا فاطمة الزهراء (علیها السلام) به وجود مقدس حضرت حجة ابن الحسن المهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) اشاره می نماید:

اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطمهَ و اَبیها و بَعلِهَا وَ بَنِیهَا وَ السِّرِّ المُستَودَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِهِ عِلمُک

الأسرار الفاطمیّة، ج1 ص57

س.57.ر

25 ذو القعده
2 ـ روز دحو الأرض

دحو الارض [یعنی روز پهن شدن زمین از زیر خانه ی کعبه بر روی آب.]

شب و روز آن مبارک و با ارزش است که رحمت خدا در آن نازل می شود و قیام به عبادت در شب و روز آن اجر بسیار دارد. (4)

حسن بن علی وشّاء می گوید :

من کودک بودم که با پدرم در خدت حضرت رضا علیه السلام در شب 25 ذی قعده شام خوردیم.

امام علیه السلام فرمود :

امشب حضرت ابراهیم و حضرت عیسی علی نبیّنا و آله و علیهما السلام متولّد شده اند و زمین از زیر کعبه پهن شده است، و ثواب های زیادی برای روزه ی آن ذکر فرمودند. (5)

منابع :
4. مصباح المتهجد : ص 611
5. من لا یحضره الفقیه : ج 2، ص 89.

منبع (کانال طاووس الجَنَّه)

https://t.me/tavoosoljannah

کانال فضیلتها

https://t.me/fazylatha

کانال شَرحِ سِرّ ( تماشاگه راز):

https://t.me/sharheser

پایگاه اطلاع‌رسانی سید ابراهیم رئیسی:

https://raisi.ir/service/election

وبلاگ (مشاهده کل مطالب):

http://qaem14.blog.ir

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

بخش فیلم

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم