بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
اَلسَّلامُ عَلَیکمْ یا اَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّة
یا زهرا سلام الله علیها

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

امام خمینی می فرماید:
«منزل اول انسانیت «یقظه» است و آن بیدار شدن از خواب غفلت و هوشیار شدن از سُکر طبیعت است و فهمیدن اینکه انسان مسافر است و هر مسافر، زاد و راحله می خواهد».
شرح چهل حدیث؛ ص98

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام مقدار "پنج بار شتر" خرما براى شخصى آبرومند که از کسى تقاضاى کمک نمى کرد فرستادند . یک نفر که در آن جا حضور داشت به امیرالمؤمنین گفت : "آن مرد که تقاضاى کمک نکرد ، چرا براى او خرما فرستادید ؟ یک بار شتر هم براى او کافى بود!"
امام علی (علیه السلام ) به او فرمودند:
"خداوند امثال تو را در جامعه ما زیاد نکند! من می بخشم و تو بخل مى ورزى!؟ اگر من آن چه را که مورد حاجت او است، پس از درخواست کردن بدهم، چیزى به او نداده ام؛ بلکه قیمت آبرویش را به او داده ام؛ زیرا اگر صبر کنم تا از من درخواست کند، در حقیقت او را وادار کرده ام که آبرویش را به من بدهد."
وسائل الشیعة ، ج2 ، ص118

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

کرامتی از امیر المومنین علی علیه السلام
اعمش می‌گوید:
در مدینه کنیزسیاه چهره نابینائی را دیدم که آب به مردم می‌داد و می‌گفت:‌
به افتخار دوستی علی بن ابی طالب (علیه السلام) بیاشامید،
بعد از مدتی او را در مکه دیدم که در حالی که بینا بود و به مردم آب می‌داد و می‌گفت:
به افتخار دوستی علی بن ابی طالب (علیه السلام) آب بنوشید، به افتخار آن کسی که خداوند به واسطه او بینائیم را به من بازگردانید!

نزدیک رفتم و به او گفتم قصه بینایی تو چگونه است؟
گفت: روزی مردی به من گفت:
‌ای کنیز تو آزاد شده علی بن ابی طالب و از دوستان او هستی؟
گفتم: آری.
گفت: «خدایا اگر این زن راست می‌گوید و در محبت خود به علی (علبه السلام) صادق است، بینائیش را به او برگردان»
سوگند به خدا، بعد از این دعا، بینا شدم و خداوند نعمت بینائی را به من بازگردانید، به این مرد گفتم: تو کیستی؟
گفت: من خضر هستم،
و من #شیعه_علی_بن_ابیطالب (علیه السلام) می‌باشم.

منبع :
بحار الأنوار ، جلد ‏42، صفحه: 9

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

تفسیر آیه 284 سوره مبارکه بقره

284لِلّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الأَرْضِ وَ إِنْ تُبْدُوا ما فی أَنْفُسِکُمْ أَوْ تُخْفُوهُ یُحاسِبْکُمْ بِهِ اللّهُ فَیَغْفِرُ لِمَنْ یَشاءُ وَ یُعَذِّبُ مَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ عَلى کُلِّ شَیْء قَدیرٌ

ترجمه
284 ـ آنچه در آسمان ها و زمین است، از آن خداست. و اگر آنچه را در دل دارید، آشکار سازید یا پنهان، خداوند شما را بر طبق آن، محاسبه مى کند. سپس هر کس را بخواهد (و شایستگى داشته باشد)، مى بخشد; و هر کس را بخواهد، مجازات مى کند. و خداوند به همه چیز قدرت دارد.

تفسیر
این آیه در حقیقت، آنچه را که در جمله آخر آیه قبل آمد، تکمیل مى کند، مى گوید: «آنچه در آسمان ها و زمین است از آن خدا است و (به همین دلیل) اگر آنچه را در دل دارید آشکار سازید یا پنهان کنید، خداوند شما را مطابق آن محاسبه مى کند» (لِلّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الأَرْضِ وَ إِنْ تُبْدُوا ما فی أَنْفُسِکُمْ أَوْ تُخْفُوهُ یُحاسِبْکُمْ بِهِ اللّهُ). «سپس هر کس را که بخواهد (و شایسته بداند) مى بخشد و هر کس را بخواهد (و مستحق ببیند) مجازات مى کند» (فَیَغْفِرُ لِمَنْ یَشاءُ وَ یُعَذِّبُ مَنْ یَشاءُ). یعنى تصور نکنید: اعمالى همچون کتمان شهادت، و گناهان قلبى دیگر بر او مخفى مى ماند کسى که حاکم بر جهان هستى و زمین و آسمان است، هیچ چیز بر او مخفى نخواهد بود، بنابراین ، تعجب نکنید، اگر گفته شود: خداوند گناهان پنهانى را نیز محاسبه مى کند و کیفر مى دهد. این احتمال نیز وجود دارد که: آیه فوق اشاره به تمام احکامى باشد که در آیات مختلف پیشین آمد، مانند انفاق هاى خالصانه و انفاق هاى آمیخته با ریا و همچنین منت و آزار و نیز نماز و روزه و سایر احکام و عقاید. و در پایان آیه مى فرماید: «و خداوند بر هر چیز قادر است» (وَ اللّهُ عَلى کُلِّ شَیْء قَدیرٌ). هم نسبت به همه چیزشایستگى این جهان آگاهى دارد، هم قادر است لیاقت ها و شایستگى ها را مشخص کند و هم متخلفان را کیفر دهد.
این آیه در حقیقت، آنچه را که در جمله آخر آیه قبل آمد، تکمیل مى کند، مى گوید: «آنچه در آسمان ها و زمین است از آن خدا است و (به همین دلیل) اگر آنچه را در دل دارید آشکار سازید یا پنهان کنید، خداوند شما را مطابق آن محاسبه مى کند» (لِلّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الأَرْضِ وَ إِنْ تُبْدُوا ما فی أَنْفُسِکُمْ أَوْ تُخْفُوهُ یُحاسِبْکُمْ بِهِ اللّهُ). «سپس هر کس را که بخواهد (و شایسته بداند) مى بخشد و هر کس را بخواهد (و مستحق ببیند) مجازات مى کند» (فَیَغْفِرُ لِمَنْ یَشاءُ وَ یُعَذِّبُ مَنْ یَشاءُ). یعنى تصور نکنید: اعمالى همچون کتمان شهادت، و گناهان قلبى دیگر بر او مخفى مى ماند کسى که حاکم بر جهان هستى و زمین و آسمان است، هیچ چیز بر او مخفى نخواهد بود، بنابراین ، تعجب نکنید، اگر گفته شود: خداوند گناهان پنهانى را نیز محاسبه مى کند و کیفر مى دهد. این احتمال نیز وجود دارد که: آیه فوق اشاره به تمام احکامى باشد که در آیات مختلف پیشین آمد، مانند انفاق هاى خالصانه و انفاق هاى آمیخته با ریا و همچنین منت و آزار و نیز نماز و روزه و سایر احکام و عقاید. و در پایان آیه مى فرماید: «و خداوند بر هر چیز قادر است» (وَ اللّهُ عَلى کُلِّ شَیْء قَدیرٌ). هم نسبت به همه چیز این جهان آگاهى دارد، هم قادر است لیاقت ها و شایستگى ها را مشخص کند و هم متخلفان را کیفر دهد. 1 ـ گاه تصور مى شود: این آیه با احادیث فراوانى که مى گوید: نیت گناه، گناه نیست، مخالفت دارد. ولى، پاسخ آن روشن است; زیرا آن احادیث، مربوط به گناهانى است که عمل خارجى دارد، و نیت، مقدمه آن است مانند: ظلم، دروغ و غصب حقوق، نه گناهانى که ذاتاً جنبه درونى دارند و عمل قلبى محسوب مى شود، (مانند شرک و ریا و کتمان شهادت). تفسیر دیگرى نیز، براى این آیه وجود دارد و آن این که یک عمل ممکن است به صورت هاى مختلف انجام شود، مثلاً انفاق، گاه براى خدا است و گاه براى ریا و شهرت طلبى، آیه مى گوید: اگر نیت خود را آشکار سازید و یا پنهان کنید، خداوند از آن با خبر است، و بر طبق آن، به شما جزا مى دهد و در واقع به همان مضمون روایت: لا عَمَلَ اِلاّ بِنِیَّة: «هیچ عملى جز به نیت نیست اشاره دارد.
2ـ روشن است این که مى فرماید: هر کس را بخواهد مى بخشد و هر کس را بخواهد عذاب مى کند، خواستن بى دلیل نیست، بلکه بخشش او نیز دلیلى دارد و دلیلش شایستگى عفو در شخص مورد بخشش است، و همچنین عدم بخشش و عذاب کردن.

منبع (...):

 https://t.me/fazylatha

بخش فیلم

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم